https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC6888196/
Szczegółowe streszczenie artykułu
Artykuł analizuje związek między posiadaniem zwierząt towarzyszących (psów, kotów lub obu) a jakością życia gejów, biseksualnych i innych mężczyzn mających seks z mężczyznami, którzy przeszli leczenie raka prostaty. Jest to pierwsze takie badanie dotyczące tej populacji.
Tło problemu
W populacji ogólnej badania nad wpływem zwierząt na zdrowie są sprzeczne — niektóre sugerują korzyści psychiczne, fizyczne lub zmniejszone ryzyko chorób sercowo-naczyniowych, inne nie znajdują żadnego efektu, a jeszcze inne wskazują na możliwe negatywne skutki, takie jak depresja, obciążenie finansowe czy żałoba po zwierzęciu. Geje i biseksualni mężczyźni mają przeciętnie mniej wsparcia społecznego niż heteroseksualni, więc mogą częściej szukać wsparcia w zwierzętach.
Metody
Badanie było częścią projektu Restore Study. Uczestnicy zostali zrekrutowani z portalu Malecare.org i wypełnili ankietę online w latach 2015–2016.
Po odrzuceniu duplikatów i odpowiedzi niepełnych końcowa próba liczyła 189 mężczyzn, z czego:
52% miało zwierzęta,
25% miało wyłącznie psa,
19% wyłącznie kota,
8% oba zwierzęta.
Średni wiek uczestników wynosił 63,4 lata. Właściciele zwierząt byli przeciętnie młodsi i częściej mieszkali z partnerem.
Jakość życia oceniano za pomocą SF-12 — Mental Composite Score (MCS) oraz Physical Composite Score (PCS), oba normowane na średnią 50.
Analiza obejmowała modele surowe i modele skorygowane o wiek, lata od diagnozy, dochód, partnerstwo i rasę.
Wyniki dotyczące zdrowia psychicznego (MCS)
W analizie surowej:
właściciele kotów mieli wynik MCS niższy o 6,10 punktów,
właściciele psów niższy o 4,46 punktów,
w porównaniu z osobami bez zwierząt, które miały średni wynik MCS 48,5.
Po pełnej korekcie statystycznej:
właściciele kotów mieli wynik niższy o 5,98,
właściciele psów o 5,59,
przy czym osoby bez zwierząt miały skorygowany średni wynik MCS 49,6.
Właściciele psów i kotów jednocześnie nie różnili się istotnie od osób bez zwierząt.
Wyniki dotyczące zdrowia fizycznego (PCS)
W analizie surowej właściciele kotów mieli nieco wyższy PCS (o 3,56 punktów) niż osoby bez zwierząt, ale po korekcie współzmiennych różnica już nie była istotna.
Nie stwierdzono żadnych istotnych różnic między:
Wnioski autorów
W badanej populacji posiadanie psa lub kota wiązało się z niższą jakością życia psychicznego, niezależnie od kontroli czynników demograficznych.
Nie zaobserwowano różnic w jakości życia fizycznego po korekcie zmiennych.
Wyniki nie pozwalają wnioskować o kierunku zależności (np. czy zwierzęta pogarszają dobrostan, czy osoby o niższym dobrostanie częściej posiadają zwierzęta).
Ze względu na ograniczenia — małą próbę, brak danych o rasie psów, niereprezentatywność próby, brak danych o historii posiadania zwierząt — autorzy podkreślają potrzebę dalszych badań.
Artykuł wskazuje, że obecnie nie ma wystarczających podstaw, by rekomendować posiadanie zwierząt jako sposób poprawy jakości życia pacjentów.
Komentarz - wg mnie osoby z zaburzeniami częściej mają zwierzęta, podobnie jak i częściej konsumują inne używki.
